Wij kijken tevreden en trots terug op ons jaarcongres ‘Identiteitsontwikkeling’ dat afgelopen vrijdag 16 juni plaatsvond in Antropia, Driebergen. We blikken graag nog even met u terug!

Voorbereidingen
Al in een vroeg stadium koos de kersverse VKJP-congrescommissie, een bevlogen club jonge psychotherapeuten voor een breed thema. Ervaringsdeskundigheid moest onderdeel worden van het programma, omdat dat kennis toevoegt vanuit een andere hoek. En na wat gesprekken met sprekers wisten we het zeker: dit kon alleen maar goed komen!

Wie ben ik? 
Dagvoorzitter Mannus Boote opende het congres met een persoonlijke noot. Hij stelde elke keynote spreker een variant op de vraag ‘wie ben ik?’ en kon zelf niet achterblijven. Mannus vertelde kort over de ervaringen en worstelingen uit zijn leven en hoe hij zelf zijn naam gekozen heeft die past bij wie hij is. Hierna was de beurt aan onze voorzitter van de VKJP, Dorine Everts, om in te gaan op de vraag ‘wie ben ik’ tijdens haar openingsspeech. Hierbij legde zij ook mooi de link met de VKJP en waar de VKJP inmiddels staat in haar ontwikkeling.

Vier posities
Vervolgens nam Marc Hamburger de zaal mee in identiteitsontwikkeling langs vier posities die men in kan nemen. Dit geldt natuurlijk ook voor onszelf als psychotherapeut en is een proces wat vaak jaren kost. Zolang het ons blijft lukken om flexibel heen-en-weer te bewegen tussen deze posities kunnen we onszelf blijven ontwikkelen. Marc stipte enkele stagnaties aan, zoals de veranderingen in het werkveld (waaronder de beroepenstructuur), druk op evidence based werken en veranderende normen en waarden. De bijdrage van Marc riep gelijk op een interessante discussie op, geïnitieerd door de ervaringsdeskundigen: hoe noemen we de mens in de spreekkamer? Patiënt? Cliënt? Of gewoon medemens?

Genderidentiteit en genderdysforie
Hierna was het de beurt aan Roy van Vlerken. Zijn bijdrage ging over genderidentiteit en genderdysforie. Door de jaren heen is de visie op genderidentiteit veel meer een continuüm geworden in plaats van de dichotome indeling van man / vrouw, waarbij het over meer gaat dan enkel de genderidentiteit maar ook de genderexpressie. Roy nam ons mee in hoe de genderzorg in Nederland vormgegeven wordt, maar ook dat elke psychotherapeut hierover in gesprek kan gaan in zijn of haar spreekkamer. Zo tipte hij om vooral te spreken over de genderidentiteit en genderexpressie, de krachten én het netwerk te versterken en met name bij een medische wens naar de poli te sturen. Bij de rondvraag bleek dat veel psychotherapeuten nog wel tegen praktische samenwerkingsproblemen aanlopen met de genderteams.

Bijzondere ervaringen
Inmiddels waren we al wat uitgelopen in het programma door de geanimeerde discussie met de zaal na bijdragen van de sprekers en aangevuld door de ervaringsdeskundigen. Na een korte koffiebreak gingen we verder met Yvonne de Jong. Haar bijdrage betrof het hebben van bijzondere ervaringen. Mooi om te horen hoe taal, in dit geval bijzondere ervaringen in plaats van psychose, helpend kan zijn in het gesprek met je cliënt. Maar ook hoe vaak deze bijzondere ervaringen eigenlijk voorkomen! Echt vaker dan we denken; als zaal hebben we zelfs ter plekke gehallucineerd, dat hadden we niet verwacht van tevoren. Dus 'take- home-message': normaliseer bijzondere ervaringen, vraag er altijd oprecht en nieuwsgierig naar, normaliseer, stel reële vragen om iemand aan het denken te zetten en vindt het vooral niet eng!

Parallelsessies
Antropia verzorgde een heerlijke, luxe lunch die we met elkaar ook wel verdiend hadden. Tijd voor netwerken was beperkt omdat er twee parallelsessies met acht workshops gepland stonden. In de eerste ronde stonden de volgende onderwerpen aan bod: lichaamsgericht werken bij adoptie door Anneke Vinke, culturele diversiteit door Haza Rahim, EFT behandeling Houd me vast! door Katja Pereira, en de nieuwe behandeling integratieve gehechtsbevorderende traumabehandeling (IGT-k) door Nathalie Schlattmann.

In de tweede ronde was het de beurt aan het opgroeien als kind bij ouders met een psychiatrische aandoening (KOPP) door Esther Mesman, behandeling van kinderen met gedragsproblemen door Erik Jongman, impact van social media door Ina de Koning en Suzanne Geurts en modusgerichte speltherapie door Vanessa Koetsveld en Moniek Coorn. Er waren bij veel bijdragen met ervaringsgerichte oefeningen zodat de aanwezigen goed konden oefenen of zien wat een bepaalde behandeling deed, maar ook onderbouwing vanuit een wetenschappelijke context. Waarbij de ervaringsdeskundigen wederom prachtige toevoegingen of discussiepunten hadden wat weer voor nieuwe inzichten zorgde.

Privilege walk
Met een hoofd vol informatie en praktische oefeningen in de rugzak werd, na een korte koffie en theepauze, de middag afgesloten door de ervaringsdeskundigen. Mannus noemt hen zijn zelfgekozen familie. Gezamenlijk blikte ze terug op de dag middels een gedicht, zang en een' privilege walk'. Bij die laatste deden we natuurlijk allemaal graag mee. Wat nog wat lacherig begon, werd serieus opgepakt en na zo’n twintig vragen stonden we allemaal op een andere plek. De één daar waar hij of zij zichzelf bedacht had, maar velen toch ook op een plek waar hij of zij het niet verwacht had. Sommigen bleken toch minder geprivilegieerd te zijn dan ze dachten, maar nog indrukwekkender was waar de ervaringsdeskundige zelf eindigen. Wat een hoop tegenslagen en misgelopen kansen hebben zij meegemaakt! Dit besef en wat dit met hen doet, maakte hun bijdragen nog meer impactvol dan we op voorhand bedacht hebben.

Onder genot van een drankje en een borrelhapje praatten en genoten we (na) van een fantastisch interessant congres!

Tot volgende cogres is op 21 juni 2024. We zien u dan weer toch? Het VKJP- congres wil je echt niet missen!

We bedanken alle deelnemers, sprekers en natuurlijk onze congrescommissie: Moniek Coorn, Machiel de Klerk, Adinda Zevenbergen, Sandy Homan, en Maartje Raaijmakers.