Congrescommissie: “Een ander denkkader meegeven”

Met identiteitsontwikkeling als thema stak de congrescommissie van de VKJP dit jaar de handen uit de mouwen om het jaarcongres samen te stellen. Moniek Coorn-Baaij en Sandy Homan, allebei lid van die commissie, vertellen hoe de inhoud tot stand kwam van het VKJP-congres, dat op 16 juni in Driebergen plaatsvond.

– Het congres draagt dit jaar de titel ‘Identiteitsontwikkeling’; hoe is dit tot stand gekomen?
“De congrescommissie heeft gekeken naar de evaluatieformulieren van de congressen van afgelopen jaren om daarin een overkoepelend thema te vinden. Onderwerpen die veel naar voren kwamen waren autonomieversterkende therapie en genderdysforie. Daarom bekeken we hoe we deze onderwerpen konden bundelen, en al snel kwam het thema van de identiteit. Dit is een breed thema en er kan veel onder vallen, maar de focus van de congrescommissie was om diverse invalshoeken te gebruiken voor hetzelfde thema.”

– Hoe ziet de dag eruit? Voor welke opbouw is er gekozen?
“Er is vrij snel gekozen voor de plenaire thema’s die voor iedere aanwezige nuttig zijn, maar daarnaast ook voor een opbouw van parallelsessies waarin de toehoorders zelf kunnen kiezen wat er bij hun werk en bij hun eigen identiteit past. We kiezen voor een breed congres waar elke psychotherapeut wat kan halen en zelf voor de integratie in de dagelijkse praktijk kan zorgen. Tijdens de parallelsessies zal er meer worden ingezoomd op het jonge kind, de adolescent, een systemische component en de lichaamsgerichte benadering. Daaraan zijn ook actuelere thema’s toegevoegd, zoals social media.”
“Hoofdthema’s zijn: identiteit van de psychotherapeut, psychose en genderdysforie als hoofdthema’s. In eerste instantie was er meteen gekozen voor de genderdysforie als hoofdthema, omdat dit naar voren kwam vanuit de evaluaties. Daarbij kwam op basis van het centrale thema de identiteit van de psychotherapeut en waar de ontwikkeling mis kan gaan, zoals bij psychose.”

Ervaringsdeskundigheid
Het was de congrescommissie snel duidelijk dat ze gebruik moesten maken van ervaringsdeskundigheid, om zo nog beter de koppeling te kunnen maken tussen theorie en praktijk. Juist door de aanwezigheid van ervaringsdeskundigen kan een andere dynamiek op gang komen, en ze kunnen het psychotherapeutenpubliek bevragen. Dit kan de psychotherapeuten uitdagen om stil te staan bij hun eigen identiteit en waarom ze dingen doen zoals ze ze doen. De jongere ervaringsdeskundigen zullen aan de plenaire onderwerpen meedoen, en aan de workshops. Zo zijn de parallelsessies praktischer en concreter en kan zowel het denkkader van de therapeut, als dat van de jongere worden belicht.

– Wat hopen jullie dat de deelnemers meenemen van de congres?
“We hopen dat mensen iets praktisch mee kunnen nemen uit het congres, wat ze daarna ook toe kunnen passen, en dat de ervaringsdeskundigen hen kunnen prikkelen en een ander denkkader meegeven. We hebben tenslotte allemaal met identiteit te maken, dus het is goed om erbij stil te staan en hier kritisch naar te kijken.”