Toepassen van van richtlijnen, zorgstandaarden en generieke modules

Hoe houd je het overzicht over alle richtlijnen en hoe gebruik je ze zo, dat ze jouw autonomie als professional ondersteunen? Collega's mopperen regelmatig over de hausse aan richtlijnen en zorgstandaarden. Hoe kun je je aan al die richtlijnen houden? Mij helpt het om drie uitgangspunten te hanteren:

1. De richtlijnen en zorgstandaarden zijn mede gebaseerd op de huidige dagelijkse praktijk, dus als ik mijn professionele ontwikkeling serieus neem zal ik niet snel afwijken van een richtlijn, ook al heb ik de richtlijn niet uitgebreid bestudeerd.
2. Bij ingrijpende beslissingen in een mensenleven – en nog belangrijker: in een kinderleven – is het fijn dat ik mijn professionele inzicht kan toetsen en kan laten versterken door in een richtlijn of standaard na te lezen of ik inderdaad op de goede weg zit.
3. Lang niet alles wat ik doe in de psychotherapie staat in een richtlijn. Bijvoorbeeld: hoe bouw ik een werkrelatie op? Andere onderdelen echter weer wel. Ik heb daarom veel baat bij de website van het Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie. Juist als ik te maken krijg met een probleem waarmee ik minder vertrouwd ben. Bijvoorbeeld bij een kind met tics: welk instrument kan ik gebruiken om de ernst te bepalen?